शनिवार, २३ जानेवारी, २०१६

क्युरीयस केस ऑफ सतारवादक आणि तबलावादक

क्युरीयस केस ऑफ सतारवादक आणि तबलावादक
प्रसंग १
 दोन दिग्गज कलाकारांची जोरदार जुगलबंदी चालू आहे. दोघेही तुफान गाणी म्हणतायेत. राजसभा भरली आहे. एक जेष्ठ आणि श्रेष्ठ गायक आसनावर बसून घाबरल्यासारखा गाणी ऐकतोय. राणी सोडून इतर सगळी (रविवारी सकाळी वारजे पुलाखाली जमणाऱ्या मंडळी सदृश्य)  डोकी फेटे/पागोटे/झब्बा घालून यथेच्च माना डोलवतायेत. गायकाच्या भावमुद्रा, त्याने घेतलेल्या आलापी, स्वर प्रेक्षकांप्रमाणे (म्हणजे आपण) राज दरबारातील सगळ्यांच्या कानांना तृप्त करून सोड्तायेत (असे दिसतंय). इतक्या की मागच्या तबला वादकाला आपण गायकाच्या आलापीलाही तबला बडवल्याचा मुक्त अभिनय करतोय याचा पत्ताही लागत नाही.

प्रसंग २: 
एक मुलगा जन्मतःच वृद्धावस्थेत जन्म घेतो. जसे दिवस लोटत जातात तसे तसे तो तरुण आणी वयाने कमी होत जातो. अजून काही काळाने तो छोट्या मुलासारखा छोटा होत होत बायकोच्याच मिठीत बाळ होऊन कालवश होतो.
(सुमारे सात वर्षांपूर्वी ब्रॅड पिट काकांचा "The Curious Case of Benjamin Button" या नावाचा अप्रतिम सिनेमा येउन गेला. वार्धक्यात जन्म घेऊन म्हणजे जन्मतः वार्धक्यात असलेल्या अर्भकाची जशी वाढ(?? येथे नक्की काय म्हणता येईल? असो काहीही म्हणा.)  होत जाते तसा तो तरुण (वयानी कमी) होत जातो अशी स्टोरी लाईन होती. तसाच एक प्रसंग मराठीत सापडला आहे. )

प्रश्न :
आता वाचकांना प्रश्न पडला असेल (पडू दे!) की पहिल्या गायनाच्या जुगलबंदीचा आणी बटन काकांच्या म्हातार्याचा तरुण होण्याचा या सदरात ( का सदरयात) काय संबंध? 

निरुपण :
हिरो लोकांच्या गाणी बजावणी कार्यक्रमात बसलेले सतार वादक आणि तबला वादक पागोट्याच्या खाली मानेवर खोटे केस लाऊन आणी झब्बा घालून आपापले वाद्य वाजवतायेत. दोघे गायक चौदा वर्षापूर्वी एकमेकांना तरुण असताना भेटलेले आता कालानुरूप प्रौढ झालेत. दोघांच्या केस,दाढी,मिश्या पिकल्यात. बाकी काही मंडळी उदा. राजा,राणी, कविराज मात्र तसेच्या तसे आहेत. काही मंडळी चिरतरुण असतात याचाच अविष्कार हा. 

पुरावा :
वर्तमान :


चौदा वर्षांपूर्वी :

निष्कर्षाकडे वाटचाल :
निसर्गाचा महिमा इतका अद्भुत की, चौदा वर्ष्यापूर्वी म्हातारे म्हणजे मिशी,दाढी पिकलेले त.वा. आणि स.वा. आजच्या घडीला तरुण आणी काळी कुळकुळीत मिशी, दाढी वागवत मस्त दाद देतायेत.सगळ्यांचा प्रवास म्हातारपणाकडे होत असला तरी हे दोघे दिवसेंदिवस तरुणच होत असावेत. स्वरांना घराण्याची बंधने नाहीत तसे या दोघांना काळाची आणी शरीर-शास्त्राची बंधने नसावीत. 
असो. तुका म्हणे उगी राहावे, जे जे होईल ते ते पाहावे.


निष्कर्ष:
बाकी तुम्ही आम्ही मात्र एक एक क्षण वयाने मोठेच होत जाणार म्हणून असले काही वाचण्यात आपला वेळ घालवू नका. असे साहित्यिक भोग टाळून वेळेचा सदुपयोग करायला शिका. 

जिते रहो पर वाचते रहो :) 

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत: