तीन केदार यात्रा : द्वितीय केदार : श्री मध्यमहेश्वर धाम

 

तीन केदार यात्रा : श्री केदारनाथ , मध्यमहेश्वर , तुंगनाथ 

द्वितीय केदार : श्री मध्यमहेश्वर धाम 

पूर्व भाग : 
तीन केदार यात्रा : प्रथम केदार : श्री केदारनाथ धाम

श्री मदमहेश्वर धाम 

पुढे उखीमठ ते मदमहेश्वर ट्रेकचा बेस रांसी येथे पोहोचलो. आजही जेवायला वेळ मिळाला नसल्याने लोकांची वजने घटत चालली होती. रांसी गावात छानसा असा होम स्टे घेऊन ठेवला होता. मनसोक्त जेऊन मंडळी पायाला तेल लावण्याच्या कामात गुंतली. आज मोठ्या धावपळीनंतर छान आराम होणार होता. उद्या पुन्हा १८ किलोमीटर्स ची चढाई करायची तयारी ठेऊन मंडळी निद्रादेवीची आराधन करू लागली. 

 

साखरझोपेतून नाईलाजाने उठून मंडळी आन्हिके उरकून मदमहेश्वरच्या मार्गाला लागली. रांसी गावापासून सुमारे दिड किलोमीटर रस्त्याने चालत जाऊन मग पुढे जंगलातून पहिले चार किमी उतराई आणि पुढे १२ किमी सलग चढाई असा कार्यक्रम होता. सकाळचे वॉर्मअप व्हावे या उद्देशाने आम्ही पहिले दिड किमी चालत निघालो. तासाभरात हे अंतर कापून मदमहेश्वरधामच्या जंगलातील वाटेला लागलो. वाट अतिशय सुंदर आणि वळणा-वळणाची. उंचच उंच देवदार वृक्ष आमच्या स्वागताला तयारच होते कि काय असे वाटू लागले. सुरुवातीलाच एक मोठ्या धबधब्याने आमच्या अंगावर तुषार उडवून पुढच्या वाटचालीस शुभेच्छा दिल्या. चार-पाच किमी उतरून वाटेतल्या पहिल्या गावापाशी आलो गौडार. येथून पुढे खतरनाक चढ चालू झाला. गौडार च्या पुढे बनतोली गाव लागले. येथे सरस्वती गंगा आणि मोरखेडा गंगा या नद्यांचा संगम होऊन मदमहेश्वर गंगा नदी नावाने ओळखली जाते. येथेच नदीवर बांधलेल्या एका लाकडी झुलत्या पुलावर यथेच्छ फोटोग्राफी झाली. येथून दिसणारे निसर्गसौन्दर्य ते काय वर्णावे? उंच उंच पर्वतराजीने वेढलेली हि छोटीशी टुमदार गावे, खळाळत वाहणारे शुभ्रधवल प्रवाह, निरव शांतता , उंच उंच देवदारचे जंगल .. तासनतास बसून बघत राहावे असे दृश्य !

          

बनतोली गावापासून जो काही चढ चालू झाला त्याने तोंडचे पाणी पळवले. कालच्या जवळपास ४० किलोमीटर्सने पायाच्या पोटऱ्या दुखू लागलेल्या त्यात थोडेसे उन्हाने घामेघूम व्हायला झाले होते. चिक्क्या, ग्लुकोन-डी यांची आवर्तने करत चढाई चालू झाली. संपूर्ण ट्रेक मार्ग मात्र खूप सुंदर होता. दूरवर दिसणाऱ्या अजस्त्र डोंगररांगा "तुम्हाला अजून एवढी उंची गाठायचीये" असे खुणावत होत्या. पुढे खटरा- नानू -मैखाम्बाचट्टी -कुनचट्टी अशी गावे ओलांडत महत्प्रयासाने दुपारी चार ला मदमहेश्वर येथे पोहोचलो. वाटेत सुंदर असे जंगल असल्याने आणि मुबलक पाणी असल्याने डाँ लागला कि रस्त्यातच पथारी पसरत मंडळी पुढे सरकत होती. समोरूनउतरून येणारी मंडळी आम्हाला बघून "जय भोले" "जय मदमहेश्वर" म्हणायची पण त्याला उत्तर द्यायचे सुद्धा त्राण शिल्लक नव्हते. केदारनाथपेक्षा जास्त चढाई येथे लागल्याने पुरती दमछाक झाली होती. शेवटचे काही किलोमीटर्स संपता संपत नव्हते आणि मंदिरही दिसत नव्हते. शेवटचे त्राण गोळा करून निघालो तेव्हा लांबवर मंदिर बघून जिवंत जीव आला. 

मंदिराचे प्रथम दर्शन होताच "जय श्री मदमहेश्वर" चा जयघोष झाला. केदारनाथ मंदिराशी साधर्म्य असलेले हे द्वितीय केदार आकाराने थोडेसे लहान आहे. येथे महादेवाने पांडवांना नाभीस्वरूपात दर्शन दिले. मंदिराच्या जवळच पहिले राहायला रूम घेऊन तडक मंदिरापाशी निघालो. येथे केदारनाथ सारखी गर्दी नसल्याने फक्त आम्हीच मंदिराच्या आवारात होतो. मंदिर ठराविक वेळेत म्हणजे संध्याकाळी ६ ते ८ आणि सकाळी ७ ते ११ उघडे असते आणि बाकी पूर्ण वेळ बंद असते. तासभर फोटो, मेडिटेशन करून झाल्यावर सहा वाजता मंदिर उघडले आणि संध्या आरतीसाठी लाईन लावून आम्ही सज्ज झालो. लाईनीत मीच पहिला असल्याने पूर्ण आरती छान पाहता आली. शांततेत आरती होऊन थोडा वेळ मंदिराच्या आवारात बसून राहिलो. आताशा थंडी इतकी वाढली होती दात वाजायला लागलेले. पटकन रूमवर जाऊन जेवण करून आजचा महत्चाचा दिवस संपवला. 

आतापर्यंत सगळे प्लॅन नुसार काटेकोर चालले होते. सगळे ट्रेकभिडु तयारीचे असल्याने उद्या मदमहेश्वर उतरून तेथूनच ऋषिकेश जाण्याचा प्लॅन बदलून उद्याच्या दिवशी तुंगनाथ जायचा प्लॅन ठरला. तुंगनाथ अर्ध्या दिवसात होणार असल्याने आणि तेथील चंद्रशिला पिकचे फोटो पाहून मंडळी आनंदाने तयार झाली. दुसऱ्या दिवशी सकाळी पाचला उठून मदमहेश्वर मंदिरापासून अजून दोन किमी वरती बुढा मदमहेश्वर जाण्यासाठी निघालो. येथून प्रातः प्रहरीचे चौखंबा पर्वताचे दिसणारे मनोहारी दृश्य म्हणजे कायच्या काय सुंदर असे. तांबडं फुटताच  चौखंबा पर्वतावर येणारी सोनेरी झळाळी, माथ्यावरच्या तलावामध्ये असलेले निळेशार पाणी त्यात पडलेले हिमशिखरांचे प्रतिबिंब,  वरून दिसणारे ३६० डिग्री दृश्य, सुंदर अशी निसर्गचित्रे, लांबवर दिसणारे केदारडोम, फक्त डोळ्यात साठवून घ्यावे असे ते क्षण!

चौखंबा रेंज मागे 

येथेही मनसोक्त फोटो झाल्यावर बुढा मदमहेश्वर मंदिरापाशी पोहोचलो. एक अजून मराठी ग्रुप आला होता त्यांनी मंदिरात आरती केली. एव्हाना सात वाजत आले होते. आठ वाजता मंदिर उघडते म्हणून लगबगीने खाली येऊन सकाळीच दर्शन घेतले. सडे आठ वाजता उतरायला सुरुवात केली ते खाली रांसी गावापर्यंत यायला दुपारचे दोन वाजले. जेथे राहत होतो तेथेच जेवण सांगून ठेवले होते. पटकन जेऊन रांसी वरूनच चोपताची डायरेक्ट गाडी केली. वाटेत उखीमठ येऊन श्री ओंकारेश्वर मंदिराचे दर्शन घेतले. हिवाळ्याचे सहा महिने केदारनाथ आणि मदमहेश्वर मंदिर बंद असते तेव्हा दोन्ही देवांची ओंकारेश्वर मंदिरात उखीमठ येथे पूजा अर्चा होते. मंदिर पाहून सुमारे दोन तासात चोपता येथे पोहोचलो. चोपता हे बळच खूप महाग असल्याचे मागील वर्षी अनुभवले होते. कशीबशी रूम मिळवून थंडीशी दोन हात करत झोपेत गुडूप झालो. 

बुढा मदमहेश्वर 

क्रमशः 

पुढील भाग : 

तीन केदार यात्रा : त्रितीय केदार : श्री तुंगनाथ धाम